تجزیه و تحلیل شاخص های مهم متر نوری

در سیستم های فیبر نوری ، اندازه گیری قدرت نوری اساسی ترین ، دقیقاً مانند یک مولتی متر در الکترونیک است. در اندازه گیری فیبر نوری ، اندازه گیری قدرت نوری یک متر معمولی است. با اندازه گیری قدرت مطلق فرستنده یا شبکه نوری ، یک متر نوری می تواند عملکرد تجهیزات نوری را ارزیابی کند. با استفاده از یک متر نوری در ترکیب با یک منبع پایدار ، می توان از دست دادن اتصال ، تأیید پیوستگی و کمک به ارزیابی کیفیت انتقال پیوند فیبر استفاده کرد.

کنتور نوری چیست ؟ از انرژی نوری برای اندازه گیری توان نوری مطلق یا از بین رفتن نسبی توان نوری از طریق طول فیبر نوری استفاده می شود.

هنگام انتخاب کنتور نوری ، مهمترین شاخص فنی طول موج و دامنه آزمون است. واحد قدرت نوری DBM است. در مشخصات گیرنده نوری یا سوئیچ ، قدرت نوری روشن کننده و دریافت کننده آن وجود دارد. به طور کلی ، نور روشنایی کمتر از 0 dBm است. حداقل قدرت نوری که می تواند دریافت کننده دریافت کند ، حساسیت نامیده می شود و حداکثر توان نوری که می توان دریافت کرد کم می شود. واحد ارزش حساسیت DB (DBM-DBM = DB) است که به آن دامنه پویا گفته می شود و قدرت روشنایی منهای حساسیت دریافت کننده مقدار ضعف فیبر مجاز است. قدرت روشن کننده واقعی در زمان آزمایش منهای مقدار قدرت نوری در واقع دریافت شده است. از دست دادن فیبر (DB) است. بهترین مقدار قدرت نوری دریافت شده در انتهای دریافت ، حداکثر توان نوری است که می تواند دریافت شود - (دامنه پویا / 2) ، اما به طور کلی چندان خوب نیست. با توجه به پویایی هر ماژول گیرنده نوری و ماژول نوری ، دامنه متفاوت است ، بنابراین مقدار خاص فیبر می تواند اجازه می دهد تا میرایی به وضعیت واقعی بستگی داشته باشد. به طور کلی ، میرایی مجاز حدود 15-30dB است.

برخی از مشخصات محصول متر نوری فقط دو پارامتر از قدرت درخشان و فاصله انتقال دارند. بعضی اوقات ، فاصله انتقال محاسبه شده توسط میرایی در هر کیلومتر فیبر عمدتاً 0.5dB/کیلومتر است. حداقل فاصله انتقال با 0.5 تقسیم می شود. حداکثر قدرت نوری که قابل دریافت است. اگر قدرت نوری دریافت شده از این مقدار بالاتر باشد ، ممکن است فرستنده نوری سوخته شود. حداکثر فاصله انتقال تقسیم شده با 0.5 حساسیت است. اگر قدرت نوری دریافت شده از این مقدار پایین تر باشد ، ممکن است پیوند کار کند.

دو روش برای اتصال فیبر وجود دارد:

یکی اتصال ثابت ، یکی اتصال فعال است و اتصال ثابت یک اتصال همجوشی است. اتصال ویژه از طریق تخلیه است و فیبر نوری برای اتصال دو الیاف نوری به هم ذوب می شود. مزیت این است که میرایی اندک است و نقطه ضعف این است که این عمل پیچیده است و انعطاف پذیری ضعیف است. از طریق کانکتور ، معمولاً رنگدانه به ODF وصل می شود. مزیت این است که * برای انعطاف پذیری ساده ، ضرر این است که میرایی بزرگ است.

به طور کلی ، میرایی اتصال فعال معادل یک کیلومتر فیبر است. میرایی فیبر را می توان با استفاده از اتصالات ثابت و فعال تخمین زد و ضعف فیبر در هر کیلومتر 0.5 دسی بل است. اگر اتصال فعال نسبتاً اندک باشد ، مقدار می تواند 0.4 dB باشد. فیبر ساده شامل اتصال فعال نیست ، می تواند به 0.3dB کاهش یابد ، مقدار نظری فیبر خالص 0.2db / km است. برای بیمه ، در بیشتر موارد ، 0.5 بهتر است.